Burnumun üstü kaşınıyor..

Burnumun üstü kaşınıyor, yine çok sakız çiğnedim. Hep can sıkıntısı.
C. benim yerimde olsa sokaklara çıkardı, sokakları sayardı, adlarını düşünürdü. Yeni isimler koyup yeni hikayeler yazardı o sokaklara. Ben yapamıyorum.
Hayır. Henüz majör değil ama depresifim. İnsanları düşünüyorum. Hikayesini bildiğim insanları. Hikayeler eksik, kırık, dökük. Kendimi o hikayelerde düşündüm, iğreti duruyorum. Kendi hikayemi düşünüyorum bu sıralar sık sık. Hayır o eğreti değil. Sadece sıkıcı, bu sıralar alabildiğine yalnız ve inişsiz, çıkışı da yok. Çıkışı gösteren de yok.
geçen gün ilk kez sokaklarda koşturmadan yürüdüm. yavaş yavaş. hiç bir yere geç kalmadım...