17 Mart 2009 Salı

tutulamamis yas



Buyuyup de 17’ime geldigimde babam bana cicekler alacakti..buyuyup de 17’ime geldigimde babam yanimda degildi. Ben daha 17’yken babam oleli 5 yil olmustu.
Bir gazetede “tutulmamis yas” basligini gormemin uzerinden ise tam dort yil gecti. Bu haberi gordugumde henuz bir psikoloji ogrencisi degildim fakat kendime bu taniyi koyabilecek kadar kendimi taniyordum.
Kayiplarimin uzerinden yillar gecti. Cevremdeki her sey degisti. Degismeyen ise; her yutkundugumda tam da bogazimda hissettigim, bir turlu yutamadigim, tutamadigim, hickira hickira anlatip da aglayamadigim, akitamadigim ya$im, yasim…
12 yasinda bir kiz cocugu dusunun: omzunda dunyanin yuku; yine ayni omuz taziyeye gelen her akrabanin sivazlayip “aglama, guclu ol, sen artik kocaman bir kizsin” telkini verdigi. Kucuktum, dogrunun bu olduguna inandim. Aglamayacaktim, guclu, gururlu, kocaman bir kiz olacaktim. Yaslarimi icime akittigimi farketmeyecek kadar kucuktum.
Ulkemiz orf ve adetleri acisindan zengindir ve bu degerlerine sahip cikmayi boynunun borcu bilir. Bu nedenledir ki bir gun boyunca babamin olu bedeni yerde; bicak ve ayna gogsunde boylu boyunca ak carsaf icerisinde uzandi evimizin salonunda. Ve 12 yasinda bir kiz cocugu tam da bitisik odada uyumaya calisti orf’un adet’I bicakladigi kabuslar icerisinde. Ve yillarca aynaya bakamadi babasinin hatirasi gozlerindeyken.
Adettendir Dogu’da oluyu son bir kez evinin bahcesine getirirler gommeden once. Ama bana hic bir humanist yaklasim, hic bir psikoloji ekolu aciklayamaz 12 yasinda bir kizi babasinin cansiz bedenini opmeye zorlamanin o kiz uzerinde yaratacagi travmanin tedavisinin, telafisinin nasil olacagini. Hayir! Guclu olmaliydim. Yaslarimi akitmamaliydim. Yaslarimi babamin kefenine bulastirmamaliydim, o soguk el basimi tabuta dogru yaklastirirken. ama yine de akti o yaslar. Babam da olsa korktum cansiz bir bedeni opmekten. Sadece 12 yasindaydim omzumda dunyanin yuku.
Aradan yillar gecti. Babasinin dizine oturtup “ben bir gun olucem ama sen universiteyi kazanip okumalisin, kendi ayaklarinin uzerinde durmalisin” dedigi kiz buyudu.
Universiteyi kazandim, psikoloji lisans ogrencisiyim. Aradan yillar gecti. 4 yil once bir gazete haberinde gordugum “tutulmamis yas” in ne oldugunu 3 saatlik bir psikopataloji dersinde ogrendim. Hala cok gucluyum. Dersi anlatan hoca slaytlari gecerken zihnimde o gunlerin anisi, apayri bir slayt gosterisiyle sahnedeydi. 50 kisilik sinifin icerisinde aglamamaliydim, aglamadim da. Gozyaslarimi icime akittigimi farkedemeyecek kadar kucugum hala. Hala cok gucluyum. Ensemdeki soguk elin varligini yillarca inkar edebilecek kadar gucluyum.

Hiç yorum yok: