istanbul'un orlarını çok da bilmiyorum. öğrettiler orlardaki semtlerin adlarını ama unuttum. ama şeyi öğrendim cadde üstü olanlar birinci ve ikinci levent ara yollar üçüncü ve dördüncü levent. böyle bi şeylerdi. neyse işte. kanyon'un ordan dolmuşa bindik İTÜ'de inmek üzere. yanımızda da bi çekirdek aile vardı.
bu kısa yolda 5 yaşındaki veletlerinin keyfine biraz kulak misafiri oldum, paylaşmak isterim:
-Aa anne gökdelen. bu da gökdelen. bu küçük gökdelen. Aa hayyatımda gördüğüm enn büyük gökdelen..
sanıyorum "gökdelen" kelimesini ilk kez öğrenmişti ve cümle içinde kullanmak istiyorudu.
umuyorum gün gelir "Aa anne bak hayyatımda gördüğüm enn güzel kuş,ağaç,sincap" 'lı yolculuklar da yaşar..
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
2 yorum:
şeyi de anlatsana, "Kahramanlar artık gerçek değil, çünkü onlar artık film. Benim bi dostum var, adı da... ımmm bi düşüniyim"
Bi günde iki bıdık...
ehhi şimdi şöyle bi olay var ya; çocuklar o yaşlarda aynı bunun gibi çok süper şeyleri keşfediyorlar ama sonra unutuyorlar ve büyüyünce de büyümüş oluyorlar. ay düşününce içim daraldı.
Yorum Gönder