regresyon

bir yaşından önce bebekler için görme alanından çıkan cisimler artık yoktur.
" normal koşullarda bır bebek birinci yılın sonuna doğru saklı cisimleri almak için üsteler. artık üzeri örtülü cisimlerin var olduğunu bilmektedir."

hadi 7-12 yaş somut operasyonel mantık yürüttüğümüz bir dönem, kusurlar affolabilir.
ama 12 yaştan sonra artık normal gelişim evrelerini tamamlayan her birey soyut işlemler dönemine girmektedir.

yani saklı cisimler olduğu gibi saklı soyut değerlerin de olabileceği mantığını kurabilir.

peki bu bir yaşında edindiğimiz bilgiyi, saklı cisimleri almak için üsteleme dürtüsünü "toplumsal bilinçaltına" itmeyi nasıl başardık?

bir yaşındaki çocuğun oyuncağını saklayınca geri vermeni istiyor fakat davalar zaman aşımına uğrayınca, "üstü örtülen şeyler artık yoktur" diye bir regresyon yaşamak da neyin nesidir?