geçen Cihangir'de bir ilköğretim okulunun yanından geçiyordum. Muhtemel okulun adı da Cihangir İlköğretim Okulu gibi bir şeydir.
Tenefüs zili çaldi ve tüm bahçeye Ezgünün Günlüğü'nün Ebruli şarkısının yayını yapılmaya başlandı.
Adımlarımı yavaşlattım dinleye dinleye sindire sindire yürüdüm. bi de sigara yaktım. İçimi bir sevinç kapladı derler ya! hani bir de geleceğe dair ümidimi yeniden kazandım derler öyle bir şeyler yaşadım. mutlu oldum lan!
Bizim zamanımızda zorlama klasik müzik yayını yapılırdı. faydası olmamıştır demiyorum ama böylesi daha güzel. Ezginin Günlüğü'nü, Bülent Ortaçgili bilen ufaklıklar geliyor desek daha güzel bir dünya olucak der miyiz? yok sanmam ama düşüncesi bile güzel.
Ufak anlar işte, o anlardan biriydi. bilmem anlatabildim mi :)
